telefon

1. Głuchy telefon

a) «aparat telefoniczny, w którym nie ma sygnału»: Telefon wciąż głuchy. Widać linia przerwana, Niemcom nie zależy na naprawie. W. Odojewski, Zasypie.

b) «połączenie telefoniczne, w czasie którego po podniesieniu słuchawki nikt się nie odzywa»: (...) przed ósmą rano, były dwa głuche telefony. W ten sposób sprawdzano, czy jesteśmy w pokojach. Rzecz 23/06/2000.

c) «zabawa dziecięca polegająca na przekazywaniu sobie kolejno szeptem jakiegoś tekstu, który zwykle na końcu ulega zmianie, zostaje przekręcony»: Jurek wykrzywia się w sposób nie znamionujący entuzjazmu. – Nie lubię zabawy w głuchy telefon. E. Nowacka, Może.

2. Ktoś jest pod telefonem «można się z kimś skontaktować telefonicznie»: – Już po pracy? – zagadnął przyjacielskim tonem szefa. – Zapomniałeś, że mam dzisiaj wolne? – odpowiedziałem pytaniem. – Jutro zresztą też. – Chyba że coś wyskoczy. Bądź pod telefonem albo melduj się co jakiś czas. M. Bielecki, Siostra.

3. Telefony się urywają «jest bardzo dużo telefonów do kogoś»: Program wywołał duże zainteresowanie, telefony w studio się urywały i nie udało się odpowiedzieć na wszystkie pytania kierowane przez telewidzów. GłW 06/01/1999.

Wisieć na (przy) telefonie zob. wisieć 2.